باور های اشتباه درباره یونان و روم باستان که به واسطه فیلم ها به وجود آمده اند - هیو بلاگ

به گزارش روزیاتو، در ادامه با تعدادی از این باور های غلط که به واسطه فیلم ها و سریال ها به وجود آمده اند آشنا خواهیم شد.

1- هلن ِ تروا به اندام باریک و پوست برنزه اش مشهور بود

افسانه های زیادی در وصف زیبایی هلن ِ تروا وجود دارد؛ بنابراین تعجبی ندارد که در فیلم ها معمولاً نقش او به بازیگران زن زیبارو سپرده می گردد. گرچه به طور دقیق تعیین نیست که هلن از چه ویژگی های ظاهری ای برخوردار بوده، اما با اطمینان می توان گفت که زیبایی او مطابق استاندارد های زیبایی عصر خودش بوده.

می توان حدس زد که هلن پیشانی ای کوتاه، بینی ای بزرگ و غیر سر بالا، چانه ای نسبتاً سر بالا و اندامی انحنادار داشته. بر اساس اسناد تاریخی، زیباترین زنان تروا پوست و مو های روشن، چشمان درشت و یک خال کوچک وسط ابروهایشان داشتند.

2- اسپارتان ها مو های کوتاهی داشتند

بسیاری از مردم، اسپارتان ها را جنگجویانی ژولیده و کثیف تصور می نمایند که هیچ اهمیتی به ظاهر خود نمی دادند. اما مردان اسپارتان به ظاهر خود می رسیدند.

آن ها توجه ویژه ای به مو های خود داشتند و آن ها را می بافتند. بر اساس اسناد تاریخی، آن ها مو هایی بلند و پرپشت داشتند که قد آن تا میانه پشت شان می رسید.

3- زنان یونان باستان لباس های کار شده به تن می کردند

در اغلب فیلم هایی که درباره یونان باستان هستند شخصیت های زن با لباس های کار شده و جذب با یقه هایی اغوا نماینده به تصویر کشیده می شوند. اما واقعیت امر اندکی متفاوت بوده.

اجزای اصلی پوشش در یونان باستان برای هم زنان و هم مردان جامه هایی تونیک به نام پیلوس (Peplos) و کیتون (Chiton) و نوعی ردا به نام هیماتیون (Himation) بوده.

پیلوس تکه پارچه بزرگ چهارگوشی بود که معمولاً از پشم درست می شد و اغلب به همراه آن یک کمربند مخصوص بسته می شد و دو طرف پارچه از قسمت شانه دوخته یا با سنجاق به هم متصل می شد.

کیتون از پارچه سبک تری درست می شد که معمولاً لینن وارداتی بود. این پارچه از قسمت کمر بسته می شد و دو طرف آن از قسمت شانه با سنجاق به هم متصل یا دوخته می شد.

هیماتیون بر روی پیلوس یا کیتون پوشیده می شد. یا روی یک شانه قرار می گرفت یا مثل خرقه پوشیده می شد. زنان گاهی یک شال اپیبلما هم روی تونیک خود به تن می کردند. پارچه ها رنگ های تندی داشتند و با گلدوزی های کار شده تزئین می شدند.

4- زنان یونان باستان ابرو های خود را برمی داشتند و مو های خود را باز می گذاشتند

در فیلم ها زیبارویان یونان باستان را با مو های بلند و بازی که در باد تکان می خورند، ابرو های اصلاح شده و رنگ پوست زیبای مدیترانه ای به تصویر می کشند. اما واقعیت به گونه نسبتاً متفاوتی بوده. ابرو های پیوندی طبیعی، پوست روشن و مو های بلند که زنان متأهل آن ها را به شکل گوجه ای جمع می کردند، از استاندارد های زیبایی زنان یونان باستان بودند.

زنان برای داشتن یک ظاهر ایده آل سعی می کردند پوست خود را سفید نمایند، ابرو های خود را با دوده رنگ می کردند و به وسط ابروهایشان موی بز می چسباندند تا ابرو های خود را پیوندی نمایند.

5- گلادیاتور ها اندام ورزشکاری داشتند

تحقیقات بر روی بقایای گلادیاتور ها که در یک گور دسته جمعی یافت شده نشان داده آن ها چربی زیرپوستی زیادی داشتند. به همین علت دانشمندان حدس می زنند گلادیاتور ها پروتئین حیوانی بسیار کمی مصرف می کردند و رژیم غذایی آن ها مملوء از کربوهیدرات بوده که به وسیله حبوبات و غلات آن را کسب می کردند.

با این حال، این بدان معنی نیست که این امر تلاشی برای صرفه جویی در هزینه تغذیه گلادیاتور ها بوده. با توجه به شرایط زندگی گلادیاتور ها می توان حدس زد که علت گیاهی بودن رژیم غذایی آن ها افزایش استقامت و پایداری این جنگجویان بوده.

به عبارت دیگر گلادیاتور ها به طور ویژه با کربوهیدرات تغذیه می شدند تا بتوانند بهتر مبارزه نمایند و استقامت بیشتری داشته باشند. برای جبران فقدان کلسیم در رژیم غذایی آن ها، گلادیاتور ها یک نوشیدنی مخصوص مصرف می کردند که از گیاهی به نام زبان گنجشک درست می شد.

6- گلادیاتور ها تا پای جان مبارزه می کردند

علیرغم چیزی که در فیلم ها نشان داده می گردد گلادیاتور ها همواره تا آخرین نفس مبارزه نمی کردند. به علاوه، مرگ مبارز ها امری غیرقانونی محسوب می شد. قوانین بخصوصی برای برگزاری مبارزه وجود داشت و داورانی هم بودند که به تماشای مبارزات می نشستند تا از رعایت دقیق این قوانین اطمینان حاصل نمایند. سرمایه گذاری زیادی روی گلادیاتور ها می شد، بنابراین از لحاظ مالی منطقی نبود که آن ها را به راحتی از دست دهند.